«ԵԹԵ ՄԻՆՉԵՎ ՀԻՄԱ ՀԺԿ-Ն ԱՐԴՅՈՒՆՔՆԵՐԻ ՉԻ ՀԱՍԵԼ, ՉԻ ՆՇԱՆԱԿՈՒՄ, ՈՐ ՉԵՆՔ ՀԱՍՆԵԼՈՒ»

Անցյալ շաբաթ օրը` դեկտեմբերի 4-ին, կառավարության նիստերի դահլիճում վերստին համագումար էր. այս անգամ Հայաստանի ժողովրդական կուսակցության (ՀԺԿ) 7-րդ համաժողովն էր: Ներկա էին ՀԱԿ-ի անդամ գրեթե բոլոր կուսակցությունների ղեկավարները՝ Լևոն Տեր-Պետրոսյանի գլխավորությամբ: Հրավիրվածների թվում էին նաև «Ժառանգությունը», կոմկուսը և ՆԺԿ-ն: Հայաստանի ընդդիմադիր դաշտի գունապնակը կկարողանայինք ամբողջական համարել, եթե ՀՅԴ-ն ևս լիներ, բայց ասին՝ չեն հրավիրել, չեն եկել: Հասկացանք:
Համագումարի սկզբում խոսեց Ստեփան Դեմիրճյանն ու ներկայացրեց ՀԺԿ-ի անցած ճանապարհը, այդ ընթացքում իշխանությունների գործողությունները, գնահատականներ տվեց Հայաստանի սոցիալ-տնտեսական իրավիճակին, արտաքին քաղաքականությանը: Իհարկե, չշրջանցվեցին նաև հոկտեմբերի 27-ը և մարտի 1-ը: «Մարտի մեկի էջը կփակվի այն ժամանակ, երբ դատարանի առջև կանգնեն այդ իրադարձությունների պատասխանատուներն ու տասը զոհերի մահվան մեղավորները: Չլիներ հոկտեմբերի 27-ը, չէր լինի մարտի 1-ը»: Իսկ ՀԱԿ-ՀԺԿ համագործակցության մասին ասվեց. «ՀԺԿ-ն արել է առավելագույնն ընդդիմադիր դաշտի միավորման համար: Մենք վերահաստատում ենք համագործակցությունը ՀԱԿ-ի հետ ու մեր սկզբունքներին հավատարիմ ենք մնում… Եթե մինչև հիմա ՀԺԿ-ն արդյունքների չի հասել, չի նշանակում, որ չենք հասնելու: ՀԺԿ-ն կլինի պայքարի առաջին շարքերում»: Այս մասով էլ ամեն ինչ պարզ էր ու կանխատեսելի:
Այնուհետև ամբիոնը տրամադրվեց հրավիրվածներին: ՀԺԿ-ին դավաճանողների մասին խոսեց Հայաստանի լիբերալ կուսակցության ղեկավար Հովհաննես Հովհաննիսյանը՝ առաջարկելով ՀԺԿ-ն ներառել Գինեսի գրքում, քանի որ միակ կուսակցությունն է, որ երեք ընտրությունում հաղթել է, բայց իշխանությունը նրանից խլել են: Իսկ ՍԴՀԿ-ի ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանն էլ իր ելույթում հիշեց «արտաշեսգեղամյանական տեսակին» և «իսկական ու պատվերով ընդդիմադիրներին»: ՆԺԿ-ի ղեկավար Արամ Կարապետյանն էլ, որ նստել էր ոչ առաջին շարքում` «ՀԱԿ-ականների» հետ, այլ բավականին վերև՝ շարքային կուսակցականների կողքին, ամբիոնից հայտարարեց, թե Հայաստանում ամեն ինչ վիրտուալ է, քանի որ ղեկավարներից ոմանք ժամանակին եղել են «պրոպագանդայի և ագիտացիայի բաժնի վարիչ», հետո էլ թե` կան անուններ, չկան համակարգեր: «Օրինակ, կոալիցիան մի անգամ հավաքվել ու քննարկել է` պանիրն ինչո՞ւ է բարձրացել»,- նշեց Կարապետյանը: Բա դա մարդկությո՞ւն է: Բայց ինչ կապ ունեին պանիրն ու ՀԺԿ-ն, անհայտ մնաց:
Ներկաներին մի լավ ուրախացրեց ԺՈՒԿ-ի փոխնախագահ Վարդան Գրիգորյանը: ՀԺԿ-ի հասցեին բառ իսկ չասած, վերջինս, անցնելով ՀԱԿ-ին, ասաց. «Ես այս տարիների ընթացքում երկու քաղաքական գործչի եմ ճանաչում, ովքեր իրենց արածից հետո կրկին վերադարձել են քաղաքականություն, երկուսն էլ հպարտորեն տանում են ժողովրդի սերն ու համակրանքը, դրանք են՝ Կարեն Սերոբի Դեմիրճյանը և Հակոբ Լևոնի Տեր-Պետրոսյանը»: Դահլիճը փռթկաց, իսկ Գրիգորյանն էլ շփոթվեց և ուղղեց իրեն՝ Լևոն Հակոբի Տեր-Պետրոսյանը: Հետո ամբիոնից իջավ, մոտեցավ Տեր-Պետրոսյանին, սեղմեց նրա ձեռքն ու ներողություն խնդրեց լեզվի սայթաքման համար: Մարդ ես, կպատահի: «Ազատություն» կուսակցության ղեկավար Հրանտ Բագրատյանն էլ անմասն չմնաց, իր խոսքն ասաց, անշուշտ, Հայաստանի տնտեսական իրավիճակի մասին:
Հետևելով ՀԺԿ համագումարը «պատված» կուսակցությունների ղեկավարների ելույթին, կարելի էր մտածել, թե վերջիններս ոչ թե համագումարը ողջունելու էին եկել, այլ առիթն օգտագործելու, որ իրենց «սրտի խոսքը» բարձրաձայնեն: Ասվածն ամբողջացրեց Լևոն Տեր-Պետրոսյանը՝ «գաղափարախոսության» մասին դատողություններով: «Պատեհության» գործոնը «կիրառելով»` Տեր-Պետրոսյանն այս անգամ էլ պատասխանեց իշխանությունների այն մեղադրանքին, թե ՀԱԿ-ը, «կազմված լինելով տարբեր գաղափարախոսություններ ներկայացնող կուսակցություններից, իբրև թե ընդհանրապես որևէ գաղափարախոսություն կամ ծրագիր չունի, բացի իշխանության ինքնանպատակ ձգտումներից»: Ներկայացրեց, բացատրեց ու պարզաբանեց: Իշխանություններ, լուսավորվեք, կարդացեք ու մի մեղադրեք:
Իսկ մենք անցնենք օրվա առիթին: Ճանապարհելով հրավիրյալներին՝ ՀԺԿ-ն «շունչ քաշեց» ու անցավ գործի: Ընտրվեցին նոր վարչություն, քաղխորհուրդ և կուսակցության ղեկավար: ՀԺԿ նոր վարչությունը բաղկացած է 81 անդամից, որն էլ իր կազմից ընտրել է քաղխորհուրդ՝ 14 անդամով: Իսկ կուսակցության նախագահ է վերընտրվել Ստեփան Դեմիրճյանը:
Ռուզան ԽԱՉԱՏՐՅԱՆ

Մեկնաբանություններ